خدایا!خداوندا !

 اعتراف می کنم که اسیر مرداب های گناه شده ام مرداب هایی که یک سراب لذتند و یک کویر داغ .

اما اینک می خواهم مهمان سفره ادعونیت شوم

 . ای عزیز.. من می خواهم تو را بخوانم تو را که مدام در پی ات بودم ، اما غافل از راهت به بیراهه می رفتم .

پس دستانم را نردبان می کنم و از نردبان قنوتم به ملکوت تو پل می زنم . خدایا دیدگان فرو بسته دلم را با روشنای ذکرت روشنی بخش و جا مه چرکین گناهانم را با دستان غفاریتت از تنم بیرون کن .

از بند زمین رهایم کن و به راه آسمان آشنایم. خوب من! من با تو نجوا میکنم دستم را بگیر  .

خداوندا !  مرا بیامرز و دوستم داشته باش بیشتر از آنچه من تو را دوست می دارم و به من آرامشی ببخش . آرامشی که خواب و سکوت و عشق به من ندادند .